Κιργιστάν: Σαν ταξίδι στο χρόνο! *Συν ένα πέρασμα από Καζακστάν.
Το πρωί ξυπνήσαμε με τον ήλιο να έχει αρχίσει να ανατέλει πίσω από τα βουνά και να δίνει όμορφο χρώμα στο τοπίο. Πλυθήκαμε αυτή την φορά στον υπέροχο εξωτερικό νιπτήρα μας και ακολουθήσαμε τον οικοδεσπότη μας στις αγελάδες του που είχε εκεί κοντά και πήγε για να αρμέξει για να μας σερβίρουν το γάλα στο πρωινό μας!
Έδενε έτσι για λίγο το μικρό μοσχαράκι μακριά από τη μητέρα του ώστε να πάρει λίγο γάλα και έπειτα μόλις το άφησε εκείνο έτρεξε να θηλάσει ξανά. Το πρωινό μας ήταν λιτό αλλά νόστιμο με φρέσκο γάλα, γιαούρτι πιο ρευστό βέβαια από το δικό μας, μαρμελάδες, ψωμί, και μια πίτα με λάχανο και καρότο και λίγο σκόρδο που ήταν αρκετά νόστιμη.
Αποχαιρέτησαμε τους οικοδεσπότες μας και ανεβήκαμε στα άλογα μας για να ξεκινήσουμε την πορεία μας για περίπου 4 ώρες και σήμερα προς την λίμνη Song kul στα 3000 μέτρα φτάνοντας σε κάποιο σημείο της διαδρομής και στα 3400 μέτρα. Έτσι η πορεία ήταν συνεχώς ανοδική αφού ήταν μεγάλη η υψομετρική διαφορά που θα διασχίζαμε. Και αυτή την φορά κάναμε στάση στην μέση της διαδρομής για να ξεκουραστούμε και εμείς αλλά και τα άλογα και όταν πια φτάσαμε στο ψηλότερο σημείο απολαμβάναμε την θέα που στο τέλος κατέληγε στην λίμνη που λόγω του μεγέθους της εύκολα θαρρώ την μπερδεύεις με θάλασσα!
Φτάσαμε να ιππέουμε παράλληλα με την λίμνη με τα άλογα να τρέχουν μανιασμένα σε κάποια στιγμή καθότι είχαν καταλάβει το φτάναμε στο προορισμό μας και ανυπομονούσαν να ξεκουραστούν και να φάνε όπως μας εξήγησε αργότερα ο οδηγός μας !
Κυριολεκτικά πετούσαμε και δεν κρύβω σε κάποια στιγμή με τέτοια ταχύτητα που φοβηθήκαμε λίγο όμως προσωπικά το απόλαυσα με την ψυχή μου!
Φτάσαμε στο σημείο που βρισκόταν οι γιούρτες που θα μέναμε οι οποίες είχαν θέα την λίμνη. Εδώ το καλοκαίρι η περιοχή σφύζει από ζωή με πολλούς ντόπιους να αναζητούν την δροσιά στο βουνό και να απολαμβάνουν το μπάνιο στην λίμνη. Δύο φορές το καλοκαίρι κυρίως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο διοργανώνουν και Nomad games με παραδοσιακούς αγώνες που περιλαμβάνουν το πιο δημοφιλές άθλημα στην χώρα το Dead Goat polo ή Kok Boru όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι είναι ένα άθλημα που δύο ομάδες πάνω σε άλογα τρέχουν να πιάσουν ένα νεκρό κατσίκι από το έδαφος και να το αφήσουν στο σημείο που έχουν ορίσει σαν εστία που σκοράρεις ας πούμε, με τους αντιπάλους βέβαια να προσπαθούν με οποιοδήποτε τρόπο να σταματήσουν εκείνον που έχει το ζώο. Ενα άθλημα που προαπαιτεί εξαιρετικές ικανότητες ιππασίας αλλά και δύναμης.
Μαθαίνουμε ότι η λίμνη είναι γεμάτη από ψάρια κάτι που μας λύνει την απορία καθώς βλέπουμε βάρκες γύρω από την λίμνη σε διάφορα σημεία. Εννοείται ότι θα δείτε μόλις ένα κομμάτι της λίμνης που μπορεί να μην είναι σαν την Issyk kul που είδαμε από το λεωφορείο με μέγεθος τα 6200 km² αλλά φτάνει και αυτή τα 270 km² και τα 29 χλμ μήκος.
Η αλπική αυτή λίμνη περιβάλλεται από τα βουνά Tian Shan και 20 ποταμοί καταλήγουν σε αυτήν με ένα μόνο μα ρέει έξω τον Kajyrty. Υπάρχουν περίπου 66 είδη πουλιών που φωλιάζουν στις ακτές εποχιακά και πάνω από 10 είδη ψαριών που μπήκαν τεχνητά στην λίμνη από τα ιχθυοτροφεία της λίμνης Issyk kul.
Μικροί γλάροι πετούν πάνω από την λίμνη αναζητώντας ψάρια και παρότι δεν υπάρχουν δέντρα τριγύρω παρά μόνο γρασίδι το σκηνικό είναι μοναδικό.
Σίγουρα το καλοκαίρι θα είναι πιο όμορφα εδώ βλέποντας και παρατηρώντας τους ντόπιους και τον τρόπο ζωής τους, αλλά χωρίς την ησυχία που απολαμβάνουμε εμείς αυτή την στιγμή. Δυστυχώς εκείνη την μέρα ο ουρανός γέμισε σύννεφα και μάλιστα έβρεξε και για λίγο, έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε το ηλιοβασίλεμα που από φωτογραφίες που έχω δει είναι απλά απίστευτο από εδώ.